- Prawdopodobnie jedyna taka wieża na świecie – głosi hasło na stronie internetowej poświęconej kościańskiej wieży ciśnień.  Jedno jest za to pewnie: robi wrażenie. Mogli się o tym przekonać burmistrzowie i wójtowie gmin objętych projektem podczas spotkania, które miało miejsce w Kościanie 7.04.2014r. Odnowiony obiekt jest częścią inwestycji kościańskiego urzędu miejskiego pn.: „Kościański trakt rekreacyjny”, współfinansowanej z Europejskiego Funduszu Regionalnego w ramach WRPO na lata 2007-2013.

Projekt, którego całkowita wartość wyniosła ponad 4,8 mln złotych, dotyczył rewitalizacji parku miejskiego oraz odbudowy wieży ciśnień. Ukończenie obu inwestycji było nie lada wyzwaniem. Dość powiedzieć, że eksploatowana przez 100 lat wieża wymagała kapitalnego remontu. Nie mógł on z kolei naruszać zabytkowego i architektonicznego charakteru obiektu. Wieża bowiem należy do najoryginalniejszych tego typu obiektów w Polsce. Autorem jej projektu był Xaver Geisler, stylem zaś miała przypominać angielski Tower Bridge.
To jak wygląda 40 metrowa wieża po rewitalizacji to osobna historia. Obracający się dach, ściany wspinaczkowe, obserwatorium astronomiczne, punkt widokowy, a wszystko wykonane tak, że nie odbiera obiektowi jego historycznego wdzięku. Dla miłośników wspinaczki lub tych, którzy chcieliby jej spróbować, przygotowano ścianki, przystosowane dla dzieci już od 100 cm wzrostu. Ich łączna powierzchnia wynosi 345 m2, sięgają wysokości 18 metrów.
  Prawdziwą gratką dla miłośników astrologii lub patrzenia w gwiazdy jest kościańskie obserwatorium astronomiczne. Prowadzi ono działalność naukową, za cel stawia sobie jednak również popularyzację wiedzy. Stąd prowadzone tu są teleskopowe obserwacje nieba, wykłady popularnonaukowe czy lekcje dla młodzieży szkolnej.
Największym zaskoczeniem jest jednak obracająca się na wieży część dachu. Został on przecięty, nieznacznie podniesiony i zamontowany na ruchomej konstrukcji umożliwiającej jego obrót, tak aby umieszczony w nim teleskop można było skierować w dowolnie wybrany fragment nieba. (Joanna Jakubiak)